DUA VE TEVVEKKÜL, BİR DE KARINCA :)

***

Brenda yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir kadındı. Bir gün cesaretini toplayarak, bir grup tırmanışına katıldı.Tırmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karşılarına.

Brenda korkmasına rağmen gene de çok azimliydi. Emniyet kemerini taktı, ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı. Sonra, nefeslenebileceği bir oyuk buldu.. Orada asılı dururken, yukarıda ipi tutan kişi yanlışlıkla ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla Brenda'nın gözüne çarparak lensini düşürdü.

Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı. Brenda bulanık görüyordu. Ümitsizlik içinde Brenda, lensini bulması için Allah'a dua edebilirdi yalnızca.. Ve içten içe düşünüp dua etmeye başladı. "Allahım! Sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve yaprağı bildiğin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardım et."

Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağı indiklerinde, tırmanmak üzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler. İçlerinden biri "Aranızda lens kaybeden var mi?" diye bağırdı.

Brenda'nın lensini bir karınca taşıyormuş ve hareket ettikçe parlayan lens kızların dikkatini çekmişti.

Eve döndüklerinde Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak ve bir karikatürcü olan babası da ağızıyla lens taşıyan bir karınca resmi çizerek, karıncanın üzerindeki baloncuğa bunları yazacaktı:

"Allahım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum. Bunu yiyemem ve neredeyse taşıyamayacağım

kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa, senin için taşıyacağım..."

"BU YÜKÜ NiYE TAŞIYORUM" diyenlere....

***

Bu hikaye yaşanmış mıdır bilemem ama...

Verdiği mesaj beni çok etkiledi.

Dua ve tevekkülü hayat tarzı olarak benimsemek adına şahane bir yazı bence.

Rabbim hakkıyla inanan ve Hakk'a tam bir ihlasla dayananlardan kılsın bizleri...